stuku stuku stuk
hop hop hop
o i trzask
och, nie przejmuj się, to tylko serce
i tylko moje
nie ma o czym mówić

płynę gdzieś w błękicie
nad moją głową
nie spadnę

gdzieś się zatrzymam 
o tutaj
tak będę siedzieć
i patrzeć
bo przecież nawet ja
to potrafię

i oby niebo nie spadło mi na głowę

koniec świata był już siedemnaście razy
dziś nie jest czas ani miejsce na takie wybryki
(bo nawet końce świata mogą się w końcu znudzić)
więc dziś nie będzie już żadnego
nie dziś

och. nie wyjdę
dobrze mi tu
w moim pokońcoświatowym bunkrze
tak będę siedzieć. och tak 

cóż podziwiam odwagę doprawdy. 
ale nie wyjdę
bunkier jest miły.

Panna Kronopio

jestem kronopiem
więc mam pełne prawo
się nieludziować

zbyt dużo tu
fam i nadziei
i ludzi zresztą też
a nie. człowiek to gatunek
na wymarciu

nie jestem człowiekiem
jestem kronopiem